Yaşam Döngüsel Rüya
bir demet gün ışığı
bir parça gece
bir katre ateş
...verin bana
-ki
gelirken cehennemden
üflenerek soğutulmuş olmalı-
yanmalı dünyada alevler
yaşam d ö n g ü s e l r ü y a
uzayçekiminde ay-deniz
ve aşk
yerden azade sunumunda
gece sükunetini bozar
kanat vururken mavilere
kuşkanatlı bulutlar...
-ki
çatlaklarına kayaların
soğuk damlalar dolmalı-
bir mermer kaya elde
küt-çekiç terse vursun
en-
-gel de takılmış bir rüzgar-atı
timsalini yont elde keski ağzı
kör-
el/miş zayıf kaslarla kol
atar-
-damarda
düşer kan basıncı
akar göze ölü umutlar
-ki
gül/düğünü var sanısıyla
her sabaha taptaze
cam vazoda kalmalı-
(23.10.2012 / Elazığ)
NOT:
10 KASIM 1938'DE HAKKIN RAHMETİNE KAVUŞAN ULU ÖNDER ATATÜRK'Ü ÖLÜM YILDÖNÜMÜNDE RAHMET VE MİNNETLE ANIYORUM.
güzel bir şiir. yüreğinize sağlık..