Yaşam Haram Bana Sensiz Kör Gözlerim

*En uzak mesafe, iki kafa arasındaki mesafedir
Birbirini anlamayan...*Can YÜCEL*

*--
bir güzel sevdim dünyada nazına k/almışken
o beni hiç sevmiyoruna d/ağlarımı b/ağlarken

bir gönüle b/ağlandım o benden hiç kaçmiyorken
benim Nazlı gülümdü çok sevdim derken
gönül deryasına gözyaşım ç/ağlarım sen b/akarken

yar bir dünya kadar gülüşün
deryası yüreğime esen bir yel ki
esti gönül yaralarıma derman eyleyensin
sen ruhumun ikiziydin düşen yağmurlarda

sevda dedikçe sevdalara yağmur yağarken
aşk dedikçe ıslandık diye kar yağar üstümüze
bu ne bela üşüdükçe aşkın sillesi soğurken
niye kapattın sözünü gelmezsen yollar k/alır sensiz

belki sen bir ömürün hediyesiydin
geldinde gülmedin mi
şimdi rüzgarlara palazlandın aşk yorarken
gayrisi yol görünürü her uçan kuşun parıltısı gibi
baktim ki
sen uçuyorsun ardında gözlerim y/aslı...

şimdi ben yine yollarına yürüdüm
rüyası yok revası aynı yollara düşen
çam sakızı çoban armağanı oldum olası
yorgunum yüreğin açılmazına kırk güne ne k/aldı

tüm ağrılar hasretin uzayınca yayıldı uzaklara
gelmezliğin kaldı içimdeki riyalara
gelirsin diye yolunu k/özledim

ben yanarım aşkına sazına
gelmezsen ben ölürüm aşkına nazına
gül yüzlü solma nazlı yarım

yarin gönül seherinde geçtimse
olmazsan eğer gelme gayrı sensiz ölürüm
yalnız kalırsan nazıma kalma gayrı ölüme gideriz sensizliğinden

aşk şarabını içtiysen...
içmeden yollarına düşmüşsem
gayrı gelmezsende ölürüm yar derdinden
artık yaşam haram bana sensiz kör gözlerim

07*11*12*Karataş*