Yaşama Kanat Çirpmak

Bir kuş havalanır sazlıkların arasından
Yüreği hoplatırcasına kanat sesleriyle
Özgürlüğe kanat çırpar tüm gücüyle
Yaşama isteği içgüdüsüyle

Gözünü kırpmadan yükselmeye çalışır
Serseri kurşunun yetişemeyeceği yere
Kalbi hızlıca atar yaşama çabası ile
Kurtulur o an arkasında bıraktığı bir tüyle

Onun gibi kaçan hemcinslerine katılır
Süzülür havada yeni yaşanacak bir diyara
Düşer çileli ve tehlikeli yolculuğa
Onu bekleyen bindir tuzağa

Bir dağın zirvesini aşması gerekir
Bir denizi, bir kıtayı...
Durmadan, usanmadan
Aç, yorgun, susuz bu yaşam yolunda

Bir poyraz çıkar yada bir karayel
Onları aşsa bir kartal diker gözünü
Yada bir atmaca veya başka bir yırtıcı
Yaşama çabası içinde süzülen bu kuşun karşısına

Bunları da aştı diyelim
Yaşayabileceği, neslini devam ettirebileceği
Bir yer bulur mu acaba
Doğal yaşamını devam ettirebileceği

İnsanoğlu zengin olma hırsıyla
Gölleri kurutup, ormanları yıkıp
Tarla yapmadı mı kendine
Bu zorlukla gelen kuşu hatırlayacak mı acaba?