Yaşama Meğil

çelimsiz adım sesleri kısık
anladım, kalmaya meğilli
göremedim cinayeti
gözlerimde ilahi örtü vardı
tanrı örttü güneşi
mum ışığına aldandım
cebim delikmiş
yüküm ondan hafiflemiş
kendimden sakındıklarım
birer birer düşüvermiş
topuk boyu şeytanlar
çöpten siyah ordular
ellerinde heybeleri
çaldılar tüm ganimeti
elleri destekliyor heybeyi
bir damla yüreği
çöp etti her biri
tanrının elini hissettim
bileğinde asılı zaman
karanlık kafese kilitli
kaçtım, gözlerim bağlı
beni işaret ettiğini
göremedim, gözlerim bağlı
adım seslerim çoğaldı
göremedim uçurumu
yetim kalabalık sessizliği
ben yaşama meğilli