Yaşama Sebebim

Yalnızlığımın sızılı düşlerinden sonra
Gecenin zifirine yazdım yüzünü
Avuçlarımda firakının azılı sancısı
Gözlerimde anıların sağanak yağmuru
Şafaklara bıraktım sen yanımı...

Yoksun diye bedenimi terk etti gölgem
Sustukça kanayan iç çekişlerim gibi
Kanadıkça kanadı yaralarımın kabuk altı göçükleri

Vakitlerin
Gözlerinden öptüm
Öptüm gözlerinden her bir anının
Bir daha gelişin çınlasın diye zamanda
Koymadım kirpiğimi kirpiğimin üstüne
Küsmedim sevgili
Küsmedim yine de o umarsız gidişine !

Her yanımda acıyan yokluğuna inat
Varlığından arta kalanları aldım düşlerimin koynuna
Yokluğun bastırınca ansızın
Yeni yeni senler yazdım anılarımın dipnotlarına

Gelmeliydin aslında
Gidişinden sonra gelmeli
Ağrılı gülüşlerime bir daha sen giydirmeliydin
Ölecektim yoksa
Bilirdin sevgili
Sende bulmuştum yaşama sebebimi.