Yaşamak

Öylesine boş bir yaşamak
ipi ağır gelmiyor mu sana
kalemini kırmaya hazır
köşedeki seyyar

Öylesine balçık, öylesine bulanık
sek içilen bir rakının yanında
su kadar anlamsız,
dövülen bira tenekeleri kadar
sahipsiz...


yorgun yitiriliyor

d/üşüyor

gözlerimdeki kayıp sürgün
kıyasıya yarışıyor
lanetli bir kasabadan geçerken
ellerin ne zaman yek kaldı
sorgulamıyorsun !
kelepçenin boşluğuna mı geldik
o vakit
bende bilemiyorum...

O kadar basit bir yaşamak
bir fahişenin etek arasından
süzülüyor,
ben anasını avradına katıyorum
tüm uğurlamaların
seninse kabullenişin oluyor
böylesine ucuz bir yaşamak...

Sonra vedalar geliyor aklıma
göz gezdiyorum kan çanağı
herkes kendine biçilen hayatı yaşar diyorsun
senin tanrın hangi terzi dükkanının çırağı !
Böylesine inançsız, ve yoksun
Her iki anlamda da yoksun

Bana ihtimaller kalıyor , bana sorgulamak
Bana şiirler , bana geceler kalıyor
dünden kalırsa , kalmaz bir rakı
ihtimalleri seviyorum
kafamda yaratmış olduğum bir senaryoya
aşık oldum ben , biz hiç tanışmadık seninle ...

Direniyorum

cebimde ,
yüreğimde ,
sokakta

ihtimaller coğrafyasının, sorgu adasında
rakı içmeyi seviyorum
Sonra maviye bakıyorum
Bir şairin şiirinde eşik altına düşüyor

evet ulan diyorum evet ...

Direnmekdi /

Yaşamak ...!