Yaşamak

Yaşamak bir nefesle, canda beni bulur mu?
Eller açık göz yumuk, soluk almak; iş değil.
Taşırken bir kafesle, dünde günü bulur mu?
Bu nasıl bir bedel ki, hiçbir çarka diş değil.


Yaşamak bir umutla, her doğan yeni güne
Uzaktan el sallamak elveda derken düne
Bir kelebek ömrüyle kanat açmak bugüne
Sonu olmayan yola hayal kurmak, düş değil.


Yaşamak sevgi izi, uyumadan gördüğüm
Bir gülün kokusuyla zevke sefa vurduğum
İzde saklarken gizi, gecelerden sorduğum
Hangi baharın adı, bir mevsim ki; kış değil.


Yaşamak, ağır ağır hüznün gamı yakışı
Her adımda bir kahır, bir yıldırım çakışı
Gözler kör kulak sağır bu mu suyun akışı?
Mutluluk bahara denk ve hazana eş değil.


Yaşamak neydi sahi...? Bir bebeğin gülüşü
Gülerken bir yaprağın, dalından dökülüşü
Ya nasıldı, vicdanın yanaktan süzülüşü?
Yüz ateşli kuyuda, gözden düşen yaş değil!


Yaşamak bir olukta, göze çengel takarken
Ve amansız savaşlar canı canla yıkarken
Anne diyen çocuğun bağrından kan akarken
Bizden ayrı yürüyen, beden değil baş değil!


ŞİİRLERİN ŞAİRİ....
KAYIP DÜŞLER.../ 06.2002

Hergün bin kere ölüyorsan, bunun adı yaşamak değil....