yaşamak...

yaşamak
yorgun bir akşam sefasında
kırılgan bir ruha teslim olmak ansızın
dağıtmak kendini en içtenliğiyle
kendine acıdan demli bir çay ısmarlamak
yıkmak dagları bir uçtan bir uca
sonra bir sabah yeniden doğmak

yaşamak
bir çocuğun gülüşünde,saklamak gözyaşını
boyamak denizleri bambaşka bir renge
şiirleri asmak bir gitarın en ince teline
yaprakların sesinden acıya melodi yapmak
bir kaşık suda boğmak tebessümü
hayata hüznün penceresinden el sallamak

yaşamak
sessiz ve derinden bağlanmak hayata
suskunluğu durgun bir nehirde yıkamak
ve tartmak bir sevdayı duygu terazisinde
saçlarına yıldızlardan ışık ışık taç yapmak
su olmak kızgın bir çölde açan çiçeğe
gönülden gönüle köprüler kurmak

yaşamak
mehtabın altında söylenen eski bir bestenin
hiç söylenmemiş mısralarını mırıldanmak geceye
hisleri karşılıklı tahtarevalliye oturtmak
ve izlemek saatlerce masum masum öylece
derin derin dalmak arasıra geçmişe
çocukluğu,yani en güzel çağın öldüğü zamanı hatırlamak
ve yine en son inadına
yaşamak yaşamak yaşamak