Yaşamak ! ( 9 Mayıs'ı Anmak! )

Tarihlerle çok işim olmadı benim, öyle her yasadıgını aklında tutanlardan değildim,
Sonra birşeyler oldu,değişen neydi ben bilemedim,
o günden sonra hiçbir tarih terkedip gitmedi beni...
işte bugün de o terk etmeyen günlerimden biriydi..

Dokuz Mayıs ;
bir bakıma hayatımın dönüm noktası olmus bir tarih,
aslında tarih idi..
ama bugün yerine yepyeni duygular yazdım,
bambaska hisler kazıdım..
hüzünü değil neşeyi sakladım tarih yapraklarına,
mutlulugun resmini çizmeye calıstım belki gönül kalemimle..
2008 in 9 Mayıs'ı oldu asla unutmayacagım; sevgiyle...

bir korku hakim ya da bir sıkıntı bedenime,
anlamı yok bunun , mutlu olmalıyım iyi olmalıyım...
olumsuz hiçbirşey yokken, ne bu sıkıntı(?)
yapmak zorundayım; unutmalıyım..

keske bir ruya olsa,gerçi ruyanın böylesine kabus diyorlar,
sabah uyansaydım ve bitseydi hersey..
ertesi güne hiçbişe kalmamıs olsaydı aklımda...
ama olmadı... ruya değil hayatın ta kendisi oldu cıktı karsıma..
neyse işte bir 9 Mayıs da baslamıştı,
ama sonu yok..
başaramıyorum , ne unutmayı,ne duygularımı silip yok saymayı...
oysa hükmetmek zorunda oldugum bir beynim var,
ama ben de o güç var mı meçhul!

yüreğimin ezildigini hissediyorum,
sonu olmayan bir sessizlik bu,
tek taraflı bir cekilmezlik, bosuna yapılan bir savaş..
sonu yok, zafer yok, yenilgilerim kacınılmaz..
kaybettiğim zaman cabası..

Ve artık anlamıstım ki bitirmek zorundayım,
kıymetini bilmeliyim nefes almanın,
anlamalıyım gecen zamanın degerini,
ve silmeliyim hepsini yüreğimden...
yeni ,9 Mayıs lar yaratmalıyım kendime düşününce anımsayacak,
ama yüzümü gülümsetecek bir gün olmalı hatırladıgım
belki de hiç unutmadıgım..

ve işte bugün böyle bir gün oldu benim için,
hayatım boyunca gülümseyerek anacagım,
hatta unutmayacagım ,hayatımın en güzel ve en sevgi dolu günlerinden biriydi..
çatışmasız,yalın ama aynı zamanda da akla uygun, güzel bir gündü bugün,
2008'in 9 Mayıs'ı...

her ne kadar içim sıkılıyor,
kelimeleri kagıda dökmekte zorlanıyorsam da müthiş saatlerdi bugün yasadıklarım...
aylar sonra ilk kez bu kadar mutlu oldum,
bu kadar içten huzurluydum...

böyle bir günü yaşamamı sağlayan,
beni en yürekten huzura ulastıran,sevgi dolu,
mutluluk kaynagım, yaşama sevinci'm oldu...
seneye bugün ; baska günleri ya da acıyı kederi hatırlamak yerine,
bugünü düşüneceğim ve gözlerim dolarak yeniden huzur dolduracagım içime,
başımı omzuna yaslayacagım biricik Yasama Sevinci'm ile...