Yaşamaya Geç Kalmışız

İstila edilecek
bir yürek kalmadı bende
en sevdiğim aşk
isyan hareketine çıkmış,
yüreğimdeki ayaklanmayı
bastıramaz oldum,
yanıp tutuşturulmuş kalbim
gecelerime duman olmuş
öylece devrilmişim alevler içerisine,
tenime taarruz edildi
yine yenik bir aşkın ateşkesindeyim...

O gözlerdeki
hayal kırıklıklarını
görebiliyorum aynalarda...
yaşayamamak ölmek değil
ama yaşayamamak yaşamak da değil...
hayatın kesik damarında
yine aynı kadın çıkar karşına
belki evli-çocuklu
belki bir orospu
sevmişsin ne olduğu fark eder mi?
sadece zaman
senin yüzüne birkaç çizgi çekmiş
oysa ki yürek hep aynı...

Yaşamaya geç kalmışız,
en sevdiğin kadın
boş bir kalple gelecekti sana,
söz vermişti...
oysa ki o da
unutamadı bir öncekini...
yaşamak eski bir hikaye,
hayatın geceleri çocuklara
masal diye anlatılsa,
düşünemiyorum o çocukların
istikbalini...

'Ben ne boktan bir şairim
aşkı neden yazmaya çalışıyorum ki;
bir militanın eylemleri gibi
kamera kaydına alınırken,
boğazımda bir bıçakla
dururken yalnızlık...'