Yaşanıldı

Tip yok
içime dönük bir tekzip
suratsız
döndükçe kargalar üzerimde
leşleştiğim anlaşılıyor
bataktayım
saplanmışım
tutunmak zor geliyor ellerine
çamur da olsa
gömüyorum kafamı
ve gömülüyorum sorunlar toprağına
kupkuru bir beden
ve gözleri açık giden bir ten
kefenleri sarıp hücrelerine
narkozu çekti can kalbine
doğduğu yere
ve ölümüyle bütünleşeceği yere
yabancıya değil
sadece toprağa...
Tipsiz !
kimliğini ne zaman kaybettin
ilan ver gazetelere
bir aracı kuruma danış
ilan astır şehrinin sokaklarına
bulursun belki
gözler ötesine havalanan uçurtma gençliğini
ipinden tutuyor sandığın
oysaki çok uzakta
ve yüksekte yaşadığın
seyrüsefer bir yaşantı
yargısız infaz!

hadi bitsin bu da
ciltlemek sana düşmez
pamuk prenses de olacak değilsin ya
tip de olmasın
sadece son bir söz
gülümseme düşsün geçmişten bu yana
intihar değil ha
sadece not düşsün
yaşanıldı...