Yaşayan Bir Ölü

Ne yaptım ben? Diye sordu..
Acaba daha ne yapabilirsin diyemedim..
Hadi gel biraz dertleşelim sevgilim..


Bir çorak toprakken öylesine yaşayıp giderken ben;
Kalbimin ortasına bir tohum bıraktın önce sen..
O ak pak pamuk ellerinle hem de..
Sonra filizlendi tohum, aşkla doldum
İnsan oldum, kadın oldum ben..
Bir parmağının ucuyla bulutları gezdim
Cennet bahçelerini gördüm bir bakışınla
Ve bir gün geldi ki;
O ak pamuk ellerinle tutunduğum dalımı kopardın.
Öldüm sandım ben..
Koparılmış çiçek daha kaç gün Yaşar bir bardak su da?
Herşeyi bilen adam bunu da bilir misin?
Ve insanın gözünden akan yaş kaç günde kurur?
Daha kaç gece ellerimi ısırıp ağlayacağım?
Kaç duvar yıkılacak yumruklarımla?
Bu sol yanımdaki deprem nasıl geçecek?
Kalbin kırılma sesini bir Allah duyarmış.
Bağıra çağıra ağladım ben bu evde.
İçerden en içerden bir yer çürüyor her dakika.
Peki yaşayan ölüler daha ne kadar yaşar?
Ben ne zaman ölürüm fikrin var mı?
Bu dert çok yaşatmaz biliyorum bak ben.
Ya sen ;
Kaç gün ağlarsın mezarımın başında?



Ne demiştin..
Ben sana ne yaptım?
Sen bana daha ne yapabilirsin ki adam?