Yaşayan Tabut

Gökyüzünde yine dönüyor kargalar
Bu gidiş ölümüme gebedir

Ne de olsa güller baharda açacak
Ama bize bahar ne kadar uzak

Ben ki seherlerde savrulurum her dem
Tozlarla savrulurum konarım gönüllere

Adını buğulanmış camlara yazdım
Ezan seslerinde seni aradım

Her selada seni hatırladım
Her cenazede tabuta konandım

Şimde uzaktasın, beyazlar ülkesinde
Mezar bekçileri duyar bir tek sesini

Gelinliğindir şimdi beyaz karlar
Aç duvağını al beni de içeri

Bu gönül eri cephesinden uzak kaldı
Belli olmaz ne zaman patlayacağı

Maganda namlusunda benim pasaportum
Çekse tetiği sana kavuşsam

Beni yeşertecek son yağmur damlasıydın
Oysa gidip denizlere yağdın

Yağmur olup üzerine yağacağım
Güneş olup gözlerine doğacağım

Bir gün yanına bende geleceğim
Dört kişinin sırtına binip............