Yasemen

ah...yasemen
gecenin esaretiyle inlesen geceden
sen tanrıça isen...
yankılanan gözlerinin esareti olamaz...
tüm şehir yansa yasemen
yağmur yağsa sonra delice...geceden sabaha
içimde taşkınlarımla aksam keşke sana ve semana
güle kan düşse
incinir yasemenden tenin
yalancı sevgilin olur bütün topraklar
ince bir sızıyle haykırı ada vapurları yokluğunu
istanbul yorgun düşer hasretine

ah...yasemen
kokun sinmeden iklime
iklimin düşmeden içime
eminönünden hareketle çeksen kendini benden
bana senden hayır gelmez demeden

ah...yasemen
gün şefaat ile secde etmekte
ay sesizce hüzünlenmekte
ve bütün sarsıntılı haykırışlara inat sevişmekte yokluğunla
bütün birgün...
sanki sen varmış gibi geliyordu herşey
kahvaltım iki kişilik, ama sen yoksun yasemen...

ah...yasemen
kokuna hasret geceden inemem
çığlık olsanda herbir yaramda
sızıntılı kan gülşüşlerimle akıtırım seni içime
seninle birde kadah vurmalıyız ay'ın göğsünde
ve demlenmeliyim sana yanan alevler içinde
sana birde yıldız almalıyım,kız kulesine inat

ah...yasemen
kokunu sindirme benden...