Yaşiyorum!
YAŞIYORUM!
Ben geldim anneciğim
Nasılsın?
Seni çok özledim
Biliyorum sende beni özledin
Çünkü geçen gün o gülen nur yüzünde
Doyarak sıkamadığım yanaklarında yaşlar vardı
Usulca gelip yanına yaşlarını sildim
Sonra bende başladım senle ağlamaya
Senin üzülmene dayanamam anne bunu unutma
Alışamadın mı bensizliğe
Çok mu üzüldün
Sana bu acıyı yaşattığım için özür dilerim anne
Ama duydum ki
Beni yaşatmak için elinden geleni yapmışsın
Ve de bunda başarılı olmuşsun
Dalağım, böbreğim, karaciğerim
Hepsi yaşıyormuş beş farklı kişide
İyi ki ölmüşüm ben anne
Eğer ben ölmeseydim o kişiler ölecekti
Tanımıyorum onları ama
Birisi benim karaciğerimle hayata dönmüş
Evlenmiş mesut olmuş ve birde çocuğu olmuş.
Seni çok seviyorum anne.
Ne mutlu bana senin gibi annem var
İki yıl geçti aradan
Bir trafik kazasıydı bizi ayıran
Koparmıştı anamdan beni yaradan
Bir anne için büyük acılardı o an.
Yüreğin yanmasın anam.
Seni çok seviyorum
Ben yokum ama ruhum hep seninle
Ben yokum ama kardeşlerim seninle
Anneler gününde benim parçalarım seni yalnız bırakmazlar
Ben gideli iki yıl oldu
Bensiz geçen ikinci anneler günün kutlu olsun
Sana cenneten tuba dallarını getirdim
Al onları başına benden bir taç kondur anneciğim
Benim cennet çiçeklerim senin başına konsun
Ellerinden öpüyorum annem.
İsmail in Seni çoooookkkk seviyor.
Şiirinizde organ bağışı konusunu işlemişsiniz... Gerçekten birilerine khayat verebilmek ne güzel bir duygu.
Yüreğinize sağlık..👍👍👍