Yastık Savaşı

Yastık savaşı yaptık yine bu gece
Uykularım firardalar.
Mantık durdu,
Debreşti her bir derdim sanki kudurdular.

Kâbuslar devriye gezmekteler
Köşe-bucak.
Huzur ellerinde esir
Ellerinde tutsak.

Sınır tanımıyorlar
Hayır ne arar cenabet yüzlerinde.
Öyle bir öfke var ki görseniz
Kızıl gözlerinde.

Talan ettiler,
Aldılar beni benden.
Allah'ım !
Her defasında neden ben, neden ?

Gün'ün üstüne gece çöker
Örter diye canım çıkıyor.
Çünkü ;
Gece benden, ben geceden bıkıyor.

Kahretsin !
Güneş guruba büktü yine boynunu.
Güne kucak açtı yine
Gece koynunu.

Alın nem varsa ey katil geceler
Verin beni bana geri.
Tükenmeden gözlerimin nur'u
Gözlerimin fer'i.