Yavaşça Kuzeye Uzanıyorum

//Emin ellerde yüzüyordum
Ne olduysa oldu
Dönmeye başladım birden

Herkes gülüyordu
Sadece
Ağlayan ben
Ve birde
Çığlıklarının yerini
Ağlayışlara
Gülüşlere bırakan annem...

Korkuyorum
Kucakla beni
Tut elimden
Göğsüne al anne...//



Mümkün değil dedim içimden...

Mümkündü
Demir değildi ki bükemeyeceğim
Gözü
Yüreği
Yükseklerde olsa bile aşkın
Elbet yere inecekti bir gün...


Bütün sokak lambaları
Karı ağırlıyor
Ne kadar edalı yere düşmeleri
Sen misin sadece yüreğime düşmeyecek
Bil ki
Tepeden
Tırnağa
Olacağım senin...

Öyle bir zamanda gel ki
Aydınlık olsun her yer
Düşmesin gölgesi
Hayal kırıklıklarımın gözlerime
İnan
O anda
Ölürüm ben...




Yıllar geçti
Kalbimin yerinde kocaman bir oyuk
Başka nasıl ispatlardım ki size
Bir zamanlar
Bu dünyada
Düşe kalka darmadağın yürüdüğümü...


Kuzeye
Yavaşça
Kuzeye uzanıyorum
Çünkü
Sacayağım kırıldı...



//Biliyorum
Beklemiyorsun
Ama
Zamanım geldi benim de
Söyle
Bulutların üzerinde de
Elimden tutup
Kucaklayacak mısın beni anne...//