Yayla Güzeli

Seher vakti açan güle benziyor,
Besmeleyle kalkar yayla, güzeli.
Dalmış tan yerine gözün süzüyor,
Sümbül gibi kokar yayla, güzeli.

Yalan nedir bilmez gerçektir sözü,
Dağlara hükmeder edası, nazı.
Ya Avşar güzeli, ya tümken kızı,
Keklik gibi seker yayla, güzeli.

Berraklığı almış akan pınardan,
Boyunu selvi den heybet çınardan.
Asil kan fışkırır her bir damardan,
Dokunanı yakar yayla, güzeli.

Üzerine giymiş çiçekli güllü,
Yüzüne dökülmüş zülüfler telli,
Sevdaya tutulmuş halinden belli,
Melül, melül bakar yayla, güzeli.

Başından eksilmez fırtına duman,
Neşeye, kedere hazır her zaman!
Dostuna çok sadık, düşmana yaman,
Şimşek gibi çakar yayla, güzeli.

Dağlar mı verildi senin emrine,
Mevlâm ömür katsın taze ömrüne,
Kapalı dediğim deli gönlüme,
Yol bulmuş da akar yayla, güzeli.

Çiçekten taç yapmış koymuş başına,
Ahmet rastlamadı senin eşine,
Acemi avcıyım benim karşıma,
Ceylan gibi çıkar yayla, güzeli.