Yaz Efendim

eline kalem alan yazmaya başlar
yerinin adını gönül koyduğu
o derin muhabbeti.

oysa
gerçek muhabbet;gerçek aşk
yazılmaz anlatılmaz
yaşanır izi kalmaz.

kim derse ki aşkı anlatoyorum
yalan söyler.

aşık değil ulaşamayanların efsanesidir aşk.
şiir yazar şarkı yazar kitap yazar ama
asla bulamazlar.
umarlar beklerler hayal ederler
fakat asla aşık değiller onlar.

olsalardı
keşke...
değiller..
olamazlar...
hiç olmadılar.

olsalardı..
hangi aşık ;
sevdiğinin
gözünün rengini
bakışının dengini
yazıp da
kıskanmadan aleme yazıp çizerdi.

gecesini gündüzüne katıp onunla olmak varken;

hangi aşık
geceleri uykusunu atıp
dize avına çıkardı?
kimse çıkmazdı
çıkmaz bu insan oğlu!
yolu çıkmazdakilerin çıkar yolu bu.

iş yok
aş yok
aşk yok...

yaz efendim yaz belki yaz gelesiye bulunur bir
gönül çelen ayvaz.

belki de bir leyla
hep seven hiç usanmaz.

sen yaz dur
bu kalem sır küpüdür

dinler dinler hiç bıkmaz.