Yaz Kızım

Her gün
Yarına açan gül
Ölmeye vakit yok
Yeşile karışık kuşlarla
Kapısı çalınıyor bahçelerin
Çeşmeler köpükten köşe
Umudu heceleyen
Büyüsünde portakalın
Issız gece
Rüzgarın duvağıyla kente asılan..






Yoklukta çoğalan çocuklara
Yuva yaparken yüzüm
Günışığı odaları doğar tahtalara
Gölgelere vuran pencereler
Tam bir sessizlik içinde
Dörtnala..
Sesim midir onlar
Gemiden inen basamaklar
Günün herhangi saatinde
Geride kalan ağıt/a
Anlatsam avucumdaki baharı denize
Büyür de büyür gözlerim
Gözbebeğimde gümüşten balıklar





Suskun bir tohuma yağmur yürürken
Henüz hepsi bu ışıkların
Buzdan yalnızlığa

Yaz kızım
Aylardan Mayıs