Yaz Rüyası

//Bir yaz rüyası gibi geride kaldı.
Belleğimde yaşıyor bugünkü dün, dünkü bugün //



Tan ağarmıştı çoktan,
Gün(e)eş bir soluksuzlukta birleştirmiştim yüzlerinizi.
Hüzünlerinizin ellerinden tutup, gözlerinizdeki özleme bakmıştım, tüm susuzluğumda ve aç!
Gözlerinizden süzülen gülümsemelerde oturmuştum sofranıza.
Payıma düşeni almıştım, avaz avaza.

İzinizde izinsiz soluklandığımda,
Gülüşünüz sıcak bir selam veriyor,
Ruhum kuşlar gibi özgür dolaşıyordu semanızda.

Bir tanrı çıkıyordu sonra karşıma,
Bir anı fotoğraflaşıyor, ses/leniyordu aynamdan aynanıza
Ayın on dördü gibiydi güneş
Ve gece aydınlığa devşiriyordu kendini.
Yüzlerinizde sarı güller ,
Sizleri özlüyordum neden/siz,
Sizi nedensiz severek kanatmak, kanamaktı hasret ,
Kanatlanmaktı .
Yalnızlığımın uğultusunda yarı baygın trenlerin hızında kanat çırpan güvercinlere sevdalanmaktı, Ben sizi nedensiz sevdim kalbimdeki umuşun telaşında
Sahipsizdi gül/üş/lerim
Ama aşksız değildi gün.



Gülleri dikenli sevmiştim.
Çaylar kalabalıktı ve yalnızdı yıldızlar
ve sohbetler öylesine,
Öylesine kalabalıktınız ki
Her gün batışında veda etmek zor gelmişti an'a,
Eskitememiştim hayatı
.
Ve alacaydı, kızıldı, beyazdı gün
Düşün maviliğinde yıkanan gün dündü ve hep aydınlanıyordu sahipsiz bugün
Dönüyordu kış bahara.

17 Haziran 2010/Sinop / Osmaniye