Yaz Yağmur Yalnızlık

Sanıldığından fazla kalabalık yalnızlık

Sarıldığından daha fazla boşluk var hayatında

Yağmurda yalnız başına yürümek varmış

Yağmur hep yukarıdan aşağı değil

Bazen aşşağıdan gökyüzüne yağarmış

Bardaktan boşanırcasına sessizlik varken

Mazinin duvarını yumruklarken anılar

Cevapsız çağrılar kalır Umutlarında

Şehrin ışıkları akarken sokaklarda

Kendi çıkmazlarında bir yere çöküp

Sabaha kadar yağmuru dinlemek

Sonra suya döküp içini

Temizlenirsin

Zannetme bu evren dar

Bu devran durgun

Değişir birşeyler elbet

Yağmur güneşle ısınınca

İstanbul 14.06.24