Yazık

Acı sözler çıktı bir kez dilinden

Yüzüme güldüğün anlara yazık

Öldürmedi yaraladı derinden

Çevrende döndüğüm günlere yazık

Gözlerin gönlüme aktığı zaman

Taş bir heykel gibi donardım o an

Şimdi düşünürüm de neydi saran

Kopardığım gülün dalına yazık

Kuşatırdı beni onulmaz elem

Titrerdi ellerim yazmadı kalem

Bir yanım aşina bir yanım dehlem

Beni benden aldığın ana yazık

Hani el sallarken o son vedada

Öylesine bakıp daldığım anda

Yaşanıp bitmişti umutsuz sevda

Boşa geçen onca yıllara yazık

Anlatmaya ne gerek sen bilirsin

Halin ayrılığın sesiydi kesin

Bir şey söylemeye mecbur değilsin

Ömrümden çaldığın günlere yazık

M. Y.