Yedi Büyük İklim

Bir kere daha öpüyorum ayrılık kokulu saçlarından
Yedi iklimime sultanlık etmiş o büyük yüreğin
Yedi büyük iklim
Acı,aşk,ayrılık,sevinç,hüzün,yalnızlık ve sensizlik
Hepsi birbirinden beter kavurmuş ruhumu
Sonsuz kez haykırmışım siyaha bürünmüş gözlerini
Ve tutarken ellerini
Unutmuşum heyecandan -bütün aşk sözlerini-

Önceleşmiş seninle sonbahar
Sararmaya dururken tüm yapraklar
Silkindi son kez yüz yıllık koca çınar
Evlatları bir bir rüzgarda savruldu
Ve senin bıraktığın tüm ayrılıklar
Gönül tenceremde -kavruldu-

Gideceğim demekle olmuyor sevgilim
Sadeleştir süse püse bürünmüş kelimeleri
Sanat yapma bana ben sanatı severim
Sen beni bırakıyorsun ama
Ben senden nasıl -giderim-

Tutuştu çıralar ufuklarda alev alev
Karanlığa uzanan ellerdeki son kalem
Yazdı destanını bir bir bulutlara
Yalnızlığım kaplarken her yanımı
Çığlıklarım adını kazıdı tüm -duvarlara-