Yedi Çeşit İklim Kıpırtıları

-Öğrenmek için,
Sonsuzluğun ateş çemberinde adımı sormuşsun-

Rüzgarların uğultusunun duyulduğu yerde
Mavi ve yeşil iklim düşermiş gözlerine
Uzaklara gidermiş masalların dili
Saklı bir hüzün kaplarmış içini
Bu yerde kendini sorgularken
Beni bulurmuşsun
Seni arasan da mış'lı geçmiş zamanlarda
Saklandığı için, bulamazmışsın

-Aylar geçermiş düşünürken-

Ve
Ağustos bittiği için eylülün içinde
Serçe kıpırtıları oluşurmuş
Mor salkımlarda bıraktığın beyazlık
Hercai bir çiçeğin tomurcuğunda açarmış
Öfkeli şiirin caddelerinde kalırmış gölgelerin

Tebessümün
Ayçiçeklerini karanfil ardına bırakırmış
Seni düşlediğinde zaman
Adını yıldızlara anarmış
Saçlarına dolanırmış suya düşen pervaneleri

Yediveren goncaların bağrında
Denizine ışık süzülürmüş
Öykünün yüreği çoşar, umutlarını kırmızıya bağlarmış
Sonsuzluğu görürmüş kalbine baktığında
Bir serinlik,
Ilık ılık gökyüzü kokarmış etraf
Sen sefarat bir yağmur olurmuşsun

-Pastoral bir tablo, beni susarmış bağırarak-

Sanki hiç görmediğim bir rüyayken
Varlığın
İsmini anmadığım bir gecede
Dudaklarıma konarmış yokluğun

Beyaz martılar ile
Duvarlarımda sancılı gibi asılı duran
Şehrin
Beni yalnızlığına itermiş gözyaşlarıyla

Ah benim
Yağmura bakan gözlerim inat
Avuçlarımda tuttuğun sevgi acırmış sokaklarıma

Esmek için kuzeyine bir roman
İlk mevsim sabahlarında açarmış bir gül

Yedi çeşit iklim kıpırtılarında
Büyürmüş adam kendi masalının kahramanıyla

-Bir üşürmüş, bir ısınırmış d/okunurken akşamlarına-

Öyle ki
Benim masalım sendin/ mırıldandığım

Ben öğrendim...

Adını anmak
Huzurla uyumama neden olurmuş
Şimdi uzun uzun uyuyorum/ özlediğim

İyi geceler/ Annem!!!

07.09.11