Yedi Gün Dört Mevsim

Yine bir şeyler düştü aklıma,

Günlerden biri ateş, biri su,

Bir rüzgâr esti uzak dağlardan,

Yedi gün dizildi yoluma.

Gün doğdu, gün battı, yollar uzadı,

Zaman bir ırmak gibi içimizden geçti.

Kışın üşüyen sözcükleri,

Yazın yanan alnımıza değdi.

Gözlerimizde sonbaharın hüznü,

Ellerimizde ilkbaharın izi,

Bir ayaz, bir alev, bir yeşil çağrı,

Dört mevsimin ince sızısı.

Ey taşlara işlenen zaman,

Ey rüzgârda kaybolan ses,

Gelen, giden, kalan biziz,

İçimizde saklı yedi gün, dört mevsim!

Turgay Kurtuluş