Yedi Kanatlı Melek
gözlerine baktığımda maviliğini
içime çektiğim
ellerini tuttuğumda
yedi kanadında kaybolduğum
saçlarına dokunduğumda
okyanusları avuçlarımda
fırtınaları sağımda
saflığını solumda
hissettiğim
yedi kanatlı bir melek sevdim
kanatlarını açsa
ağaçlar çiçek açar
gökyüzüne baksa
kar yağardı
-meleklerden-
uzaklara dalsa
fırtınalar kopardı
-denizlerden-
dudaklarını açsa
kıpırdayamaz olurdu yapraklar
durulurdu
bütün pislikler
saflığa doğru
ben saflığı temsil eden
yedi kanatlı bir melek sevdim
kaydım kanatlarından bir gün
-sebepsiz-
bütün saflığımdan arındım
o gün ben
yedi kanatlı bir melekten ayrıldım
gökyüzü çatladı
okyanuslar kabardı
yapraklar ok oldu
aşıkları kanattı
yedi kanatlı melek
bir daha uçmadı
Tanrı aşkı yeryüzünden siliyor...
teekkür ederim 🙂 adaşım...
adaşımın şiirine uğramamak olmazdı..😊 başarı dileklerimle..