Yedinci Renk

Sen yoksan, rengi bile kalmıyor dünyanın,
Yok, öyle bildiğin gibi değil; sayıyorum: noksan
Gökkuşağını bile altı renk görüyorum artık,
Hiçbirşey normal gelmiyor.

Yağmur sonrası gökten korkuyorum şimdi,
Sanki gözüme kapkara bir perde iniyor,
Gül gidince, bahar şaşar ya feleğini,
Renkler solar da, kara bulutlar dolaşır,
Saklamaya gerek yok; sinem yalan konuşmuyor,
Yedinci renk oldun sen dünyama,
Sevdam, başkasına bakmıyor.

İşte, resimlerle dalaşıyor bulut,
Rengini de silmeye çalışıyor,
?Yitirdiğin birşey var' diyor gönül,
Nasıl da hemen anlıyor!
Yüreğim, zaten gizlemiyor derdini,
Yalan da söylemiyor elâleme, hem de hiç,
Hep doğruya doğru, yanlışı yok;
Üç kağıt bilmiyor.

Bu yağmurlar çok acımasız;
Ağladığım, belli olmuyor!

10-11.12.1999 - 2009


dipnot:
-----------------------------------------------------------------
Şiirin Hikayesi

Gökkuşağının rengini bile değiştirebilecek kadar, rengi yoksa hayatının.
Renk veren bir sevgili, ne kadar hayat dolu olur değil mi?

Saygılarımla...