Yelda

Şiir okurken ana özünden
Bir şey kaçmıyor senin gözünden
Bahsettim mi bilmiyorum güzel yüzünden
Gülücükler eksik kalmıyor Yel da

Neşe fışkırıyor ela gözünden
Etkilenmemek mümkün değil sözünden
Dostlarım çoğaldı senin yüzünden
Şiirimi dinleyen çoğaldı Yel da

Dostluk dediğin böyle mi başlar
Toplansın artık yerdeki taşlar
Selam söyleyin İstanbul'a gökteki kuşlar
Yel da faksımı okusun şimdi