Yelkovan ile Akrep'in Vuslatı

Aşk kokuyor aheste aheste
Burnuma çalınıyor yitik acılar
Kulağımda kimsesizlik katliamı
Bir akış düzeni var
Ve ona karşı duran
Şair ruhlu bir adam

Hayata rağmen değil
Hayat ona rağmen akıyor sanki

Bilmez ki bilseydi
Gitmezdi ki
Vakit bencilliğe on kala
Durak da bir bayan
Sade ve şık giyimli
Bir o kadar da alımlı duruşları
Ama bencilliğe geliyor vakit
Buluşmamız vardı saat tam bencilliğe geldiğin de
O an durmalıydı zaman
Ve bana küçük bir imtiyaz
Belki hiç tanınamayacak
Belki olamayacak bir düş
Bilirmisin vakit bencilliği geçti ve
Ben hala o vakitte kaldım
Bedenim , ruhum ve özüm
Ardından söylediğim bir masum sözüm
Bir de yitik bir beden kaldı kaldırımlar da
Sen gitmedin ki
Hala ordasın
Vakit aşka yaklaştığında
Geleceğim söz
İkindi vakti yağmuruyla ıslatacağım saçlarını
Sonra seni ürperten bir rüzgar gibi eseceğim
Ürperen kalbini ısıtacağım
Yokluğunda buz kesilmiş ellerimle

Geleceğime dair sözverdim
Unutulmayacaksın
Ne kadar bu sözleri duyduysan da
Yine söylüyorum unutulmayacaksın
Bu şehrin yalın kaldırımlarında
Yere düşen bir bedenin içinde
Bilirmisin hala orda o beden
Ve baş ucunda hayal kırıntıları var
Acımadı ki insanlar o kırıntılarıda ezdi geçti
Vakit ya vakit işte
Adamı böyle duman etti
Vakit bencilliği geçti
Ve sanırım aşka yaklaşıyor
Vuslata dönüş
Benden içeri sana
Senden içeri bana

İnce bir dokunuş başlıyor
Akrep le yelkovan bu sefer bizi temsil ediyor
Ve buluşmamız tekrar an meselesi
Saat tam 15:15 de buluşmak üzere
Ve o an diliyorum ki tüm saatler bozulsun ve bitmesin
O an diliyorum ki saatler hep onu göstersin
Bir akrep ile yelkovanın aşkını
senin ile benim vuslatımı göstersin ebediyen ...