Yelsiz - Yekesiz

I.





-ey yüreğime çapalanan
gök deniz / mavi yüzlü sevgilim-




düşünde fırtına deniz
buruşur çarşafında gece




yıldız sayıklar kâbus
gerilinceye çarşafı hasretin




düş sayımı kadar yol
küpeşte soğukluğu ellerde gece




yıldız yangını yüreklerde
umut denen dirim hep




sabah soğukluğu
ateşten çarşaf ellerde deniz




açılır hasretin teknesi akşama




yelsiz yekesiz...







II.





-ay kardeştir dünyanın bütün sularına-





uzaklar çağırır
demiri dinlendirme zamanı




dümen suyuna düşürür gülümü rüzgâr
yükselir savrula savrula / ah o uzak düş




var git manzara martıların uğurladığı gemi
bir keder ki yelsiz yelkensiz






III.





-deniz vaktinde vakitsizdir her rüzgâr-





yelken yelken öteden / gölgesinde tutuşur çağrı
kıyıların hışırtısı sesim / palmiye / hurma ağacı
bir ezgidir arasından şeker kamışı tarlalarının




sesim uzak kıyılara / yelin dolduramadığı yelken
kıyıdan ayrılan sular taşır beni uzağıma
kıyı-sızım geçilmemiş tüm denizlerime





IV.





-yalnızlık denizinde harap bir teknedir gövde-





denize renk veren kıyılar
ölümün bütünlüğünden geri
bazen biraz yaşama sevinci verir





Kayada mağara bekleyen gövde
içinden köpük köpüğe geçer deniz




tuz kokan kıyılarda eteği deniz kızlar yürür
körpe liman çiçekleri denizci düşlerimde






V.





-rüzgâr ki her dili konuşur-





umut geceyi aydınlatır
ölüm pahasınadır zaman




rüzgârsız gülüm şaşırmış yolunu arar
şaşkın bir yıldız ?birden gül olur parlar







VI.





-yelken bezinden kesilir kefen /
ölüm de bir rüzgâr zaten-





yırtık bir yelken bezisin ki
ey yama tutmaz yürek
ya yelken olacaksın ya yel





aşk
durgun sularda durmaz