Yemin Ederim

içimde hep aynı adam
aklım hep onda
umutlarım sevinçlerim
kırağı düşmüş aklarında
yeşil gözleri,hep yılgın bakışlarımda
sarhoş tutkularım
yorgun rüzgarın ayak izlerinde
açsa gönlünün penceresini
üryan duygularımla girerim içeri
uyurum bıkmadan dizlerinde
çünkü ikimizde yorgun düştük
bu kahpe hayatın elinde
cümleler devrik öznesiz
şiirlerim öksüz ve yetim kalır kimsesiz
şimdi buzların karanlığında
kardelene dönüşmeden
şiirimi yazmalıyım
tek onun rüzgarıyla savrulurum
tek onun odunuyla pişerim
tek onun ocağıyla demlenir,koyulaşırım
acılar çürütmüş hayallerini
gül bahçeleri dikenle kaplı
yıllar tuz yığmış gamzelerine
içinde nice suskun,masum
doğmamış aşk çocuğu saklı
ve tek sivilce benim yüzünde
olgun ve yerleşik
patlasa irini akacak belki
taşınmam bir yere yinede
çünkü can bulurum bu bedende
alıp gitsem başımı
yine onun durağında inerim
kapılar duvar olmasa
yüzüme hiç çarpmasa
benim aklım hala o adamda
şerefime namusuma yemin ederim