Yeminim Var

Sen de bir gün sana olan sevgimi anlamak istersen,
Şehrin ışıklarına değil,
Gökyüzündeki yıldızlara bak,göreceksin,
Çünkü onlar her akşam, hiç sönmeden ordalar,
Ara sıra birkaçı yerini beğenmez kayar,
İşte onlarda gökyüzünde kaybettiğim seni arar.
Taki sabah oluncaya kadar...
Sonra o muhteşem görüntülerini güneşe bırakırlar,
Dağların tepelerin ardından,
Bütün ihtişamıyla,
Sanki dünyaya meydan okurcasına ortaya yavaş yavaş çıkar.
O ilk görüntüsüne bile kimse bakmaya cesaret edemaz,
Bir ateş topudur gökyüzünde,
Oysa nekadarda ufak görünüyor öyle değil mi ?
İşte...
Onda da kalbimi göreceksin,
Senden sonra kimsenin dokunamadığı,
Kimsenin bakamadığı,
Girmeye bile cesaret gösteremediği kalbimi.
İşte...
O gün bu gündür,
Bu kalp senin adınla yanar, tıpkı güneş gibi.
Çoğu zaman bende dayanamam içimdeki bu ateşe,
Elime hançeri alıp,
Yerinden çıkartıp,
Parça parça etmek gelir içimden.
Yapamam...
Kendime verdiğim söz aklıma gelir...
Her gün dualar,yeminler ederim.
Sana soyadımı veremedim...
Kızım olursa adını ona vereceğim....