Yeminin Sen Hali

Ah bu kader,
Yüreğimin hüzün mevsiminde
Seni bende mühürleyip
Yanan eyledi.

Firarda benliğim
Küskün bahtımın ocağında
Sana kavrulmuşum ,sana.

Bilmiyorum, kaç sayısız gecenin
Göremedim ateşböceklerini...
Hasretin sızısı
Güz yanığı kirpiklerimde...
Süslendi kızıl yıldızlar
Sırılsıklam karanlık,
Sırılsıklam sensizlik,
Ayın yüzü zemheri,
Üşümüşüm....

Hayatın akrepli cebinde
Ertelenmiş sevinçler,
Mihenk taşı ruhum
Örselendi feleğin kursağında,
Yaralıyım...

Baharsız yılların
Soluğunda kaldı düşlerim...

Ah, bu sızıların döşeğinde
Ağır hastasıyım çaresizliğin.
Hasret benekli yastığında
Gözlerden güneş, dudaktan gül
Sevgiye yeşil ümitlerim var
Yürekten işlediğim...

Yamandır benim sevdam
Karşısında engellerin,
Yüzsüz dileklerim de var
Yaşanacak güzelliklere dair
Elvan elvan açılacak güller için
Bakır rengi zamana inat
Bugün olmazsa yarın güleceğiz.

Yüzümde gün başağı umutları,
Gönlümde özlem kokuları,
Sevdama mahşer yemini,
Ve ak bulutların sevinci...

Bütün kuşlara haber saldım.
Elbet bir gün,
Avuçlarımıza konacaklar
Bekle suyeşili gözlüm bekle,
Gelecekler...

Biz ki hiç ayrılık bilmedik
Ve o yağmurlar altındaki buseyi...