Yeminli Çocukların Türküsü

Kirlenmiş dünyada
İnsanlar aynı dilden
Manifestosunu yazdı,
Islık çalan rüzgârı dinleyerek
Yazdılar yarının şarkısını.
Notalar yerini alıyordu gökte,
İyi niyetli kuşlar dudaklarıyla karaladı
Şarkıların adını.
Çocukların ellerinde ince değnek,
Kaldırdılar kafalarını notalara,
Ay ve güneş ilk defa
Göz göze gelerek
Okşadılar bahar kokulu evlatlarını.

Ve birazdan duyuldu şarkının sesi,
Kâinat suskun ve tedirgin beklemede.
İşte duyuldu yoksulların ezgisi.
'' Emek bizim, aşk bizim
Bizim olanlara gelin, siz
Çocuklu kadınlar,
Emeği satılık babalar,
Şarkılar şarkılar,
Görün işte !
Barışa kucak açtılar''

Tuttu erkekler kadınların
Kadınlar erkeklerin ellerinden,
Yürüdü en önde çocuklar,
Kayınların arasından geçerek,
Yürüdüler tanrının sofrasına,
Onca gün onca ay hiç durmadan yürüdüler
Ve çelikten kapıya geldiler.
Çağırdılar tanrıları,
Tanrı çocukları korkak ve tedirgin
Ve başları öne eğik koştular.

İstediler
Cennet anahtarını !
Tanrılar korkarak uzattılar
Ölülerimizin kemiklerinden
Ve alın teriyle yapılmış anahtarı.
Küçük yürekler heyecanlı
Anaların gözleri ışıl ışıl
Babalar umutla,
Yürüdüler evlerine.
Ve seslendi yarının sahibi,
Seslenen çocuklardan biri;

'' Ey emeği kutsal sayanlar,
Ey şafak sökerken,
Arzuladıklarını alanlar.
Ve hükümdarların
Ve cuntacı iktidarların,
Ve insan eti yiyen yamyamların,
Kirli düzenini yıkanlar !
Ve karanlığı yırtarak
Ve kızıl bir gecenin ateşini yakıp,
Barış, özgürlük ve emek aşkına,
Bize bu kutsal günü yaşatan
İşçi analarımız ve babalarımız,
Ölenlerimiz adına yemin olsun ki !
Ve birazdan doğacak günün üstüne !
Işıklarımızı hiç söndürmeden,
Öperek sevgili kadınlarımızın alnından,
Onları kutsal bir miras sayarak
Ve anamız, sevdiğimiz, kardeşimiz
Ve beyaz gelinliği giydirdiğimiz barış aşkına !
Bize ait olan dünyada !
İnsanca yaşayacak onlar da...''