Yeminli Duamı Yüreğimin Sularına Bıraktım

şimdi senli dünyam var
onu da sen ç/alma nazlı can

suları çağlayan uzak bir şehirin sokağına bıraktın hüzünleri
yorulan düşünle gülüşlerine dualar tükettiğim zamana inat
yürüdüm sen yoktun arasam da s/aklanmıştın kuytu bir köşe de

şehirin kalabalığında kaybettin izini
sen yoktun varmış gibi seni görüyordum

heba edilen bir sözün
nede bir şiir perisi düşlerim
hepsini Gavurdağ'ın doruğunda
denize bakan ova'ya açılan yollara b/ıraktım

susuzlukta kıvranan fakirliğin
fakir fukaranın açliğina bedeldi şiirlerin
tamda nişangayta nişan alırsın bir savaşçı misali
beni vurur yüreğimin sana b/akan sularında

onlara harcamışken sabırlar tükettim
gönül sarhoşu sevdamın sensiz oluşuna
sessizliğine yokluğuna bir roman yazdım
anlattım ovayı yazı kışın en soğuk gününde

yüksek bir höyüğün tepesinde haykırdım
tüm şiirlerimi
dualarını
duyguları gökyüzüne savurdum

bizim diyarın esintili çiğlıklarım sensizdi
yolların karanlık ışıksız gönül sevdalarıma yoruldum

şimdi ben senle ağlıyorum
seninle bakıyorum her şeye
susuz çölde seni ararkenYusufun atıldığı kuyuya

bir bakışın hasreti çağlarken
endamını görünce ağlayan gözyaşını görürsün

yaşayan da Yusuf yaşatan da Züleyha
bir aşkın dirilişi kadar ölümüne sevmek
yaşamak ölmek kadar sevmek asil olan

bir aşkın hikayesi kadar şatavatlı bir bilmece oyunu
imkansız sevda yemini dualarıma kalırsan
g/özlere bakar b/ağlarım yüreğimin sesiyle

sonrası sen göründün karşımda
seni alnında öpüyorum derken
bir ömüre çelme takılı dururdun
ben yollarda yokluğuna kamp kurarken

darağacımda asılı bedenim
sana bakan hüzün dolu günlerim
bir bakış kadar gülen ela gözlerin

08*10*13*K*a*r*a*ta*ş*