Yeni Cami

yeni cami avlusunda yitirmişim genliğimi,
kimsesizliğe bırakılan bir çocuk gibiyim,
martılar bana gülüyor
ben halime ağlıyorum,
sonra, buz kesilmiş bir acıyla uyanıyor bedenim
üstelik geceden çıkmışım
ve geceden de ağır bu sensizliğim!

Yeni cami avlusunda uçar;
Güvercin uçar,
Alır hayallerimi bir meçhule uçar
Savrulurum yokluğunla,
Unuturum gençliğimi
Bir vapur sesiyle irkilirim
Sorarım bu adam, bu şair kim?
Vapur gider, acılar beni boğar.

Yeni cami avlusunda atarım voltamı,
Yağmur yağıyor ıslanmışım,
Anısı kalmış bir sevdanın ortasındayım,
Çoğalıyor gözlerimde yaş,
Göğsümde buruk acı...

Yeni cami avlusundayım
Üstelik geceden çıkmışım,
Her yanım darmadağın,
Yağmur içiyor elbisem
Ve kan damlıyor yüreğime.
İşte içindeyim zamanın
Darboğaz bir Eminönü sabahı,
Gözlerim uykuya hasret kalmış,
Yüreğim sana,
Üstelik geceden çıkmışım
Ve bir de kan damlıyor gözlerimden,
Susuyor bütün martılar,
Haykırıyorum yokluğuna,
Üstelik sen yoksun
Ve beni unutmuşsun!...


şubat 2008