Yeni Hayat

bir şiir bırakacak beni tenhalara

çocukça bir gülümseyişle
iklimler sunacağım yarınlara

tebessüm edecek benle birlikte
bir veda
vazgeçecek kötü sonlardan
yerini merhabalara bırakacak

hiç bitmeyecekmiş gibi bir umutla
rüzgarlar esecek denizin üzerinden ufuklara
nedeni belli belirsiz
bir ağaç yeşerecek günden güne
güpegündüz sarılacağız kollarına

aşık olan
sevdasını daha bir anlatacak dünyaya
bir zamanlar fırtınalar kopan yüreğinden
sıcak meltemler esecek
geriye mutluluk kalacak

boşluklarda
ay küskün gibi dursa da
aşkın çığlığını duyunca
elbette yeniden canlanacak
yüzü gülmeye başlayacak

birkaç değişiklik olacak
bazı zamanlarda
bu yaşadığımız ortamda

renksiz filmin karesinden
kırmızı bir ışık yansıyacak
göğe sarılacak bir gül
bülbülüne serenat yapacak

mavi
turuncunun nazik elinden tutup
denizi tanıtacak

bir çizgi
resmin en gizli yerine
bir sokak konduracak
ışıkları hiç solmayan
altında binlerce insanın yaşadığı
acıyı
sızıyı
tatmadığı
bir çevre kuracak

sözcük
şiirin ortasından halaya başlayacak
tüm harfler onlara karışacak
ve yeniden bir hayat kurulacak...


02.04.14