Yeniden

Açılmasını beklediğim kalın bir perdenin önüne geçerek,
İçimi ısıtan o gülümsemenle,
Yine yaşıyorum ben diyebilmek,

Dünyanın dönmeye başladığı günden milyonlarca yıl sonra,
Aynı gemide seninle olduğumu bilmek,

Bunları düşünebilmek,
Bunları yazabilmek,

Seni görünce, seni duyunca bir anda değişebilmek,
Yeniden nefes almak bu olsa gerek,

İçimin derinliklerinde binlerce çığlıktan oluşan sessizliğin seni gören köşe başındaki,
Masum, utangaç ve yaramaz bir çocuğun gözlerinden sana bakıyorum,

Çilingir sofrasının mutlu çakır keyif abisi gibi gizemli bir köşede,
Gene seni düşünüyorum kendimce,

Galiba yaşamın kıyısından çekilmek üzereyim birkaç günlüğüne,

Kendi içimde senin için kurduğum şehre binlerce farklı yoldan girmeye çalışıyorum,
Bazen başarıyor bazen duruyorum,
Köprüler geçilemeyince,
Usulca adam gibi dönüyorum geldiğim yere,
Ama şimdilik bir başkayım ben bu gece,

Kalın camları, kalabalıkları, yalnızlığımın korkutucu ıslığını yarıp geçen okun içindeki inci tanesi gelecek, belki de geldi, şimdi benimle