Yeniden Kanadı

Hüzün
Keder
Lafımı olur bunların
Ateş yağdı o anda
Kabuk bağlamaktayken yürek yarası
Yine esti kâbus rüzgârları üstüne
Kanadı,
Kanadı,
Kanadı, gün yüzü görmeyen kadın

Çöktü titrek dizlerinin üstüne
Açtı semaya avuçlarını
İsyankâr olamazdı
Lâkin,
?'Hep bana mı kederler?'' derken
Yakardı yeniden
?'Gecemi sona erdir Ya Rabbi''
Aydınlık duasına çıkmıştı temiz elleriyle
Yakardı
Yakardı
Yakardı, derya yürekli kadın

Sevmişti ömrünce cani gönülden
Gidiverdi aniden yüreğinin yarısı
Kalakaldı hüzün ile baş başa
Muştu bekler iken her yelden
Bir haber ki!
Yangın yaktı yeniden
Ağladı,
Ağladı,
Ağladı, dünyanın cefası, yüreğinin vefasıyla kadın...