Yeniden Sevdim
bir güvercin uçurdu çocuğu
dağlara doğru tırmandı ırmaklar
dut ağacı kiraz döktü
manolya açtı yıllanmış çınar;
dünyadaki bütün silahlar yok oldu
gözleriyle vurdu avcısını ceylan
camide çan çınlarken
kilisede okundu ezan...
ve ben yeniden sevdim!
harabe han köşesinde sızmışken sarhoş yüreğim
bir ses fısıldadı kulağıma
-ben geldim!
sen geldin kalbi kınalı kız,
kondun göğsümün sol yanına yaralı bir serçe gibi
ürkerek
ve titreyerek sürdün perçemini yanık tenime...
biraz geç kaldın,
gözlettin yollarını
belki de bu yüzden hep açık bıraktım
hiç yummadım ellerimi;
sevdiğine de
sevdiğime de inanmazdım
görmeseydim kirpiklerinden taşan gözlerini.
unutma,
gün gelir de gidersen benden
bir ağıt yak benim için
sessizce bırak başucuma;
dönecek olursan eğer bir gece vakti
ya pencereme bir taş at
ya da ıslık çal!
Üstatd Nazmi bir ıslık çalmışsın aşka dair ne varsaya kalemin ve ismin daim olsun.
"bir" hariç fevkalade giriş var şiirde...
"güvercin uçurdu çocuğu dağlara tırmandı ırmaklar dut ağacı kiraz döktü manolya açtı yıllanmış çınar; dünyadaki silahlar yok oldu gözleriyle vurdu avcısını ceylan camide çan çınlarken kilisede okundu ezan..."
ilk kıta böyle başarılı
alışkanlıklarımız gereksiz kelimeleri o kadar çok kullandırıyor ki bize şiir ağırlaşıyor battal bedene dönüyor kendi ağırlığında ve yalnızlığında boğuluyor
kurgu iyi
ya final...
şiir hikaye finaliyle bitirilmiş gibi ya da hikayeleşmiş... istenileni karşılamaktan uzak kalmış izlenimi yansıtmış.
not: "görmeseydim kirpiklerinden taşan gözlerini." daha anlamlı cümle kuruluşu beklenirdi. bin şiirle kalın...
tebriklerimle 👍 👍 👍
Hem ıslık çalsın, hem taş atsın. Hatta pencerende davul zurna çalsın. Yine yazmışsın şiiri Ömer :) Harikasın. Tebrikler.