Yeniden Yansın

tütsülü masallar düşünce akşamın rahmine
ve ağırlaşınca o dem
yarı sarhoş

münferit yalanlar söyle
gözünü çalsın gecenin izmarit kokusu

afaki şarkılar düşsün taş sofaya
hani dilimiz sürçerken ve yutarken cümleleri
ve kusunca toprağın sesi

nadasa kalsın mevsimsiz dilin tüm zamanları
iklimler kuşansın gecenin hüznünü
demode çiçekler sarılırken lacivert efkârlara susalım dut yemiş misali

meftun böcekler anlatsın hikayeyi
karanlığın kahrına çekelim içi geçmiş yıldız kümelerini
yeniden yansın o ışık o kör mazgalda

kelepçeler çözünürken güneş sürgünü parmaklıkta
sahipsiz voltalar atalım
ahşap iskelenin kuytularında

yeniden olalım gölgemizden
külleri savurunca ıslığımız
yeni yaş mumları dizelim yakamoza

deniz bizi söylesin
ya da dinlesin
saklayıp gamlarını mavi yorgunluğa


tütsülü masallar düşünce akşamın rahmine
ve ağırlaşınca o dem
yarı sarhoş

münferit yalanlar söyle
yeniden yansın o ışık o kör mazgalda