Yerde Kuş, Gökte Balık Sancılı
Gökte yüzen gemi,
Yerde uçan uçak,
Sanma doğru sandıklarımız,
Bizi toprakta tutacak..
Öyle olsaydı,
Neden üsttekiler,
Şimdi içinde..
Hep bir umutla,
Bizi beklemekte..
Sol yanımda beynim,
Kafamda, kalbim
Sanma aklım karada..
.......o şimdi........
Sonsuzluğu turlamakta..
Yerde bir kuş, yaralı,
Gökte balık susuz ve sancılı,
Sanma hep düşmanlarımız..
Bizi insan saydıklarımız,
.....................Toprağa koyacak..
Gördüklerimiz, algıladıklarımız, bildiklerimiz sanaldır da biz mi gerçek sanıyoruz? Doğru kabul ettiklerimiz yanlış mıdır yoksa? Yüreğimiz, beynimiz... yer değiştirse, bilinenlerin tersi olduğu mu ortaya çıkar? Zıtları çarpıştıran şair, dizelerle çıngılar saçmış. Felsefesi tartışılabilir. Finale yerleştirilen ölüm de bütünlüğe uygun.
Kutluyorum.
(Başlığa noktalama işaretleri konulmamalı.)