Yerin Kulağı Var

Ah soluma yangın!
Bilmiyorlar gözlerinde okuduklarımın şiir olduğunu 
Aslında yorgunluk bahane
Kimse bilmiyor 
Bizim bir çift göze yazılmışlığımızı
Gözlerin sevda lisanını.
Kimseler gözce bilmiyor 
Bir bilseler tüm çıplaklığıyla her şeyi konuştuğunu...



Yorgunum!
Bu aralar eylül'ün ağırlığı var üzerimde 
Gözlerinde soluklanayım
Hayat çok kısa 
Ömür su gibi akıyor 
Zaman yarına kurulu
Hep bir telaş 
Bir gelişle başlayan,
Bir göçle son buluyor... 



Günün sancılı yanıdır akşama dönüşü 
Ve bir hışımla geceye karışır
Hüzün kapıyı açık tutar 
Günlerden gurbet olur
Mevsim sonbahar 
Aylardan Eylül
Hüzün giyer içim 
Soluma bir yangın düşer 
Hasretlik yangınıma kibrit olur.



Ah soluma yangın!
Her şeye rağmen 
Yaşamak adına ne çok bahanemiz var
Mutluluktan alacaklıyız 
Daha aramızda yaşanılacaķ güzel yarınlar var...



Artık olumsuzluklar geride kaldı 
Şimdi mutluluk zamanı 
Başımı omzuna koyup
Doldurdum içime huzuru 
Varlığını şükür bildiğim...



Belki hayat bize adil değil ama
Yinede kimseler bilmesin! 
Senin hazan değmiş dağ, 
Benimde hasretine kırılmış dal olduğumu...



Ve omuz omuza verip
Hayata meydan okuduğumuzu
Biz yine gözlerimizin lisanında konuşalım zeryam
Yerin kulağı var...