Yeşil

Yeşil varsa ben de varım

O yoksa yokum

Bana geç demiş bir kere

Hayallerin köprüsünden

Sanki hep aydınĺığı

O veriyor.

Bahar mevsiminde yaprakları

O giydiriyor.

O gözlerinin rengine

O yakışıyor.

Söyleyin şimdi

İnsan nasıl ferahlanmaz

Yeşilin içini gezsem

İçinden çıkasım olmaz.

Sanki siyah bile utanır

Yanında durmaya.

Çirkinlik diye bir şey kalmaz

Güzelleştirmektir işi gücü

Taze umutlar yeşertir

Kendi isminden.

Yeşil

Bir cazibelik var sende

Kusur bile işlesem sana

Hiç kızmayacakmış gibi olursun.

Yağmur ıslatır seni

Güneşe diyeyim de kurutsun.