Yeşil Deniz

mavi denizin rengi maviydi hatırladığım
dün yeşil olmuş bir de baktım...

vaayyy dedim içimden
denizi mavi de terketmiş ben görmeyeli...

zaman içinde neler değişir,
değişmeyen tek süreç değişimin kendisini
gerçekleştirme süreci..

İzmir'im de mavi de denizi terkettiyse,
artık hiç bir şeye şaşkınlık etmemeli...

içimde bir şeyler cız etti.
öylesine bile olsa
bir kaç satır geçmeliydi bu değişimi...

martılar yine üzerindeydi belki
vapurdan bir kaç ekmek kırıntısı bekler halde

acaba suya batan taneleri ustalıkla seçerlerken
hiç mi garipsememişlerdi..

kör müydü bu martıların gözleri
yoksa bu da bilmediklerimden miydi?

dalgalar köpük köpüktü her zaman ki gibi,
ama beyaz değil griydi ne yazık ki...

ne oluyor benim doğduğum şehire
yakında kar yağar umarım ki(!)

güneş güneş gibi sarı belki
ama maviyi denizimden kim çaldı ki?

neden takıldım bu kadar mavi de bilmem,
oysa sevdiğimin gözleri de kara,mavi değil ki!

mavi umuttu benim için
deniz ise huzur.
şimdi gönlüm huzuru,
belki yeşilde de bulur.
ama deniz dediğin mavi olmalı,
mavi yada koyu mavi,
ama illa ki mavi
yoksa değişir mi hiç insanın yazılı kaderdeki ahvali?
o gün anladım
bazı şeyler kader değil,
insanoğlu bizlerin ihmali.