Yeter

nerelere gidiyorsun güzel meleğim,
hiç mi beni sevmedin söyle bileyim,
bil ki şu cehenneme dönen yüreğim,
seni benden edeni yakmaya yeter.

ayrılık hesepta yoktu doğrusu,
şimdi ise dertlerim dünya dolusu,
gülüm aşk şarabının bir damlası,
beni bin mecnun yapmaya yeter.

bitmeyecek sanırdım ellerimi tutuşun,
yüreğimi parçalıyor boynunu büküşün,
hıçkırarak hoşçakal derken bakışın,
bıçak gibi ciğerime batmaya yeter.

ne sırdaşım kaldı ne de bir dostum,
hısmıma hasmıma herkese küstüm,
kirinden leş gibi kokan şu üstüm,
beni bir çöplüğe atmaya yeter.

hayellerim vardı hayatımdan göçmeden,
gel de olsun demiştim kanatlanıp uçmadan,
beni hasretin yıllarca içki şarap içmeden,
ömür boyu sarhoş etmeye yeter.

senin yerin değişmez bu gönül hanemden,
varlığının izleri hiç gitmiyor ki sinemden,
gidişinle değeri biten bu alemden,
yokluğun küstürüp gitmeye yeter.

varsın gülüm kapkara olsun yazımız,
leylalara mecnunlara yol olsun izimiz,
sen yoksun ama olan mazimiz,
gözümde canlanıp bitmeye yeter.

attı kader üstümüze ayrılığın ağını,
dolaşırken mutluluğun bostanını bağını,
tap taze gençliğimin en güzel çağını,
ayrılık yerle bir etmeye yeter.


gülüm, bu dert her dertten beter...