Yeter Artık

Bir beyaz gülü hatıra bıraktın bana,
Boynu bükük kaldı papatyaların.
Yağan yağmurda, esen yelde,
Doğan her günde, baktığım her yerde,
Butün yollarda sen varsın, her köşede.
Sana söyleniyor tüm şarkılar,
Her nağmede sen varsın.
Sana gelmiş yaz ve bahar,
Bana ise kalmış, kış ve sonbahar.
Kabuslar hediye ettin bana,
Ne olur hayallerimi de alsana.
Çırpınıyorum, az kaldı boğulmama,
Unutmama yardımcı olsana.
Neden hala söylüyor ki kuşlar "sen" şarkısını?
Neden hala fısıldıyor ki rüzgar adını?
Neden beni gördüğünde çatmıyorsun kaşlarını?
O kadar mı kalpsissin söyler misin?
Beğenmedin mi doğanın bizim için hazırladıklarını?
Hoşuna gitmedi mi güzellikler içinde görmen beni?
Çok mu istemiştin benim acı çekmemi?
Neden sarsın ateş bu bedeni?
Aldın benden, her saniyemi,
Gündüzlerimi aldın, bari bırak gecelerimi.
Kimse görmeden gözlerimin nurlarını,
Sözülsünler onlar karanlıkta usulca.
Hatıralarındaki güzelliklerin bedeli,
Beni rahat bırak, onlar olsun bari.