Yeter ki
Yeter ki
adını sen koy bu yokluğun
çalıp gittiğin yüreğin yerini ne doldurur sen düşün
kara bulutlar yine başımı döndürür halde oldukça hareketli
çocuklar misket sürüyorlar dışarıda
özlüyorum o günlerimi
onlar kaybolan misketlerini ararken
ben yok olan kalbimi başka canlarda arıyorum..
tutunamadığım dallarda kırık kanatlı güvercinim
dokunma başka bedenlere
hissetme derin nefesleri başka canlarda..
yağmurlar tıklatıyor camımı
açamıyorum korkuyorum o kuytu karanlıktan
canımı acıtıyor poyraz rüzgar
nedensiz damlaları bırakıyorum yeryüzüne
kaçıp gitmek istiyorum bedenimi kara toprağa teslim edip
yapamıyorum...
gidemiyorum senden uzağa...
kalbim sen diye atıyor bu hayatta
çaresizliği simgeliyor adın adımda
yenemedim seni tenimde kokunu yok edemedim sevdiğim
bekleyemem bir başka yalan gözleri
sana alışmış bu gözler başka göz istemezler ki..
alev alev tutuşturdun kalbimi
kimse su olamaz..
fırtınalar kopar ama o içimdeki hain yangın son bulmaz
yayılır tam aksine
sadece sen derim
sadece seni isterim bu oyun sahnesinde
ben senin vazgeçemediğin prensesin olayım
sen benim prensim..
ya da ben senin sevdiğin ama olamadığın yarin olayım
anla işte yeter ki sev beni sevdiğim...
Bazen sessiz kalmak ister ya insan içinden avaz avaz bağırır sen sen diye bu şiirde bunu tam anlamıyla sezdim tebrik ederim.
sadece sen derim sadece seni isterim bu oyun sahnesinde tebrikler...