Yetim Hakkı Bıraktın Her Gidişinde...

Resepsiyon saatlerim boş bir pansiyonda,
Aşk anahtarı bir zil sesi ucunda,
Tek kişilik odalarda çift kişilik yataklar,
Bir gönülde birden fazla aşklar...
Damı akan bir oda bizimkisi
Kimselerin uğramadığı, uğrasa da bir kelime etmediği
Yalnız yatağım penye kırması polyester çakması
Üstünde değişik fantezilere yer yok !
Sadece uyumak ve yeri geldiğinde ölmek...
Bir mezar olacaktı o bana bembeyaz bir mezar...
Serilecektim üzerine çarşaf gibi...
Kaldırmayacaktı kimse beni ve ağlatmayacaktı bir daha,
Ağlatsa bile bitmezdi ki hiçbir bitki yatağımda...
O bana bir baba bir ana...
Kaç defa sarıldığımı bilmem yatağıma...
Anne diye hıçkıra hıçkıra...
Baba diye diye ....
65 Yaşın 10 yaşı yatakta geçti bilmeden...
Kim düşündü bunu, kapılmışken bu kadar hayata...
Hayat öyle bir oyun oynadı ki bizlere...
Ne biz bize geldik ne de biz bizden değişebildik...
Kimi avrupayi bir yaşamda,
Kimi ise ekmek derdi peşinde...
Çalmadan çırpmadan yiyince ne tatlıdır ekmek...
Kimine bal gelir kimine lokma...
Yetim hakkıdır en büyük günah...
Doğmamış çocuğa ihanet...
Vardır sigaramın bile sonunda bir yetim hakkı...
Hayatı kurallarına göre oynamak gerek !
Yetim hakkı bırakmadan gitmek gerek...
Mızıkcılık yoktur azrailde...
Birden canımı almak gerek !